Het surinaamse leven

Het heeft even geduurd, maar hier is mijn nieuwe verslag. De dagen zijn hier vaak te kort waardoor ik niet aan alles toekom. Maar vandaag heb ik de tijd gevonden om een verhaaltje te schrijven. Mijn laatste verhaal ging over brokopondo en dat is nu al weer 2,5 week geleden en in die 2,5 week heb ik een hoop gedaan.
Zo ben ik naar een Surinaamse bioscoop geweest echt leuk om te doen. Ze draaien daar namelijk films die nog niet eens uit zijn in Nederland. De bioscoop zelf is groot en luxe. Wanneer je daar in een stoel gaat zitten dan valt die lichtjes achter over. Waardoor je optimaal in de stoel kan zitten. Een nadeel van de bioscoop is de Airco die staat zo hoog dat het enorm koud is in de bioscoop. Een volgende keer doe ik dan ook een vest en lange broek aan.
Die week ben ik ook bij Choice geweest. Dat is de bekendste supermarkt in Paramaribo die Nederlandse producten verkoopt. Verder heb je hier alleen maar Chinese supermarkten en dat is echt niet leuk. Je moet eerst 10 winkels langs om alle ingrediënten te kunnen vinden voor je maaltijd die je wilt maken. Choice supermarkt is dan wel echt ideaal alleen heel ver weg. In de Choice verkopen ze ook Prima donna kaas. Het staat groot gepresenteerd op de kaas afdeling erg leuk omdat hier tegen te komen.
Die week was er ook een festival in de stad genaamd SalSuri, dat is een salsa festival. In de hele stad waren er salsa dansen te zien. Danskoppels van over de hele wereld waren naar Suriname gekomen om dit spektakel mee te kunnen maken. Toen ik daar die professionele danskoppels keek dacht ik. Ik kom al aardig in de richting. NIET DUS!!!!! Wat kunnen die mensen bewegen zeg niet normaal. Ik heb nog een lange weg te gaan als ik ooit maar in de buurt van hun danskwaliteiten wil komen.
In het weekend zijn we met de postboot naar Bakkie gegaan. 3 uur heen met de boot en 3uur terug met de boot. We vertrokken om half 8 ’s ochtends en moesten er om half 7 zijn erg vroeg. In bakkie zelf hebben we een rondleiding gekregen en veel voorwerpen gezien uit de slaventijd. Verder was er weinig te zien. Op de heen weg zaten we boven op het dek heerlijk van het zonnetje te genieten. Op de terug weg zat ik ook lekker boven op het dek mijn boek te lezen in het windje dat er was heerlijk. Alle andere passagiers zaten beneden die vonden het boven te warm. Ik heb dan ook heerlijk genoten van de rust en het uitzicht op de boot.
Die week erop had ik een korte week op mijn stages. De donderdag had ik een studiedag en die vrijdag was er zoals maandelijks hier gebeurd een nationale feestdag het offerfeest. In de stad was vrij weinig te doen, maar een dagje naar het zwembad is een heerlijke vrije tijdsbesteding en dat heb ik dan ook gedaan. Welk zwembad het beste is weet ik nog niet dus ik zal nog een aantal keer moet gaan zwemmen om daar een keuze in te maken.
De dag erna zijn we op trip geweest naar Santigron. Dat is de leukste trip die ik tot nu toe gemaakt hebt. Santigron ligt op 1,5 uur rijden van de stad. Santigron is een marrondorp en we hebben dan ook een uitgebreide rondleiding gehad door het dorp. Daarna kregen we een heerlijke maaltijd opgediend en na de maaltijd opgediend. Na de maaltijd konden we een halfuurtje hangmatheren om vervolgens een dansvoorstelling te krijgen. De dansen die we zagen waren dansen uit de slaventijd erg mooi om te zien. Die mensen waren toen zo creatief. We zagen verschillende soorten dansen. Een dans die met het vissen te maken had, maar ook een dans die werd opgevoerd voor de plantage eigenaren wanneer ze boos waren. Deze dans voerden zee dan op om de plantage-eigenaar te pleasen, zodat hij niet te erg zou straffen.
Na de dans hebben we een boottocht gemaakt en zijn we een kreekje ingevaren en ja daar heb ik apen gespot. De bootsman en de gids hoorden de apen en toen moesten we muisstil zijn om ze te kunnen zien en toen zagen we wel 2 apen. Verder hebben we nog een luiaard gespot en een hele grote leguaan. Die avond zijn we naar de lokale discotheek gegaan om met de loco’s te dansen. Helaas waren er maar 10 mensen. Vele andere mensen in het dorp waren naar een ander dorp voor een rouwritueel. Het dansen viel een beetje tegen, want de mensen die er waren, waren of stoned of ze dansten niet, maar ik heb me wel prima vermaakt.
De volgende ochtend hebben we een tocht door de jungle gemaakt en de gids die we hadden was heel erg leuk, want hij vertelde over alles wat die tegen kwam. Alle geneeskruiden hebben we geroken. Daarnaast hebben we nog uit een liaan gedronken en in een liaan gehangen. We hebben een telefoonboom getest. Dat is een boom waar je met een mes op moet slaan als je verdwaald bent in het bos. Het geluid wat er vanaf komt kan je van een km afstand nog horen. In de jungle werden we ook nog even opgeschrikt door een giftige slang, maar die hebben we kunnen weg jagen. Na de jungle tocht hebben we een indianendorp bezocht. Het verschil tussen die twee dorpen is groot. De marrons leven hutje mutje op elkaar en delen veel, terwijl de indianen ver uit elkaar wonen.
Op het moment zijn de mensen bezig met kostgrondjes en het is nu tijd voor het platbranden van stukken bos. Het verbaasd mij dat het steeds goed gaat en dat niet hele stukken bos plat gebrand zijn. De mensen steken het namelijk aan en kijken er niet meer naar om. Het vuur blust zich vanzelf want de bomen die er omheen staan zijn te vochtig en zullen niet in vlammen opgaan. Het tripje naar Santigron was dan ook super leuk.
Op mijn stages gaat het ook goed. De Cederboomschool vind ik super leuk, de collega’s zijn super aardig en staan open voor hulp. De kinderen zijn super lief op mijn stage en heel beleefd echt een heel verschil met Nederland.
Mijn stage bij de BSO is daar in tegen heel anders. Het begeleiden van die leraren is moeilijk en ze staan er bijna niet voor open. De leerlingen zijn heel beleefd, maar hun werk tempo is heel laag. Ik heb dan ook weinig te doen op die stage. Ik was dan ook heel erg blij dat ik deze stage zou afronden deze week en dat ik volgende week zou beginnen bij matoekoe. Helaas heeft de eigenaresse van matoekoe daar verandering in gebracht. Zij heeft besloten dat Sanne en ik volgende week niet welkom zijn bij matoekoe en dat ze graag wil, dat de andere twee blijven. Zij vindt namelijk dat een maand te kort is om daar te komen werken, terwijl ze dit van te voren wist en het zwart op wit staat. Maar haar besluit staat vast. Sanne en ik moeten nu noodgedwongen bij de BSO blijven, omdat we anders niet aan onze uren komen, maar we hebben een gesprek gehad en aangegeven dat we meer diversiteit willen en dat krijgen we ook. We gaan helpen met het rooster na een maand school is die namelijk nog steeds niet af. Ook gaan we daar een project starten met de telaatkomers. De vier weken die ik nog heb bij de BSO ga ik dan ook wel door komen.
Van de hitte heb ik op dit moment wel veel last het is hier rond de 40 graden en heel benauwd. Tussen 12.00 en 15.00 wil je dan ook niet op straat komen. Het liefste zit ik dan ook veel op mijn kamer en ko ik ’s avonds pas weer naar buiten. Verder vermaak ik me prima. Ik zit gewoon alweer op de helft. De tijd gaat echt hard!! Nog maar 6 weken en dan ben ik alweer in Nederland.

Liefs Esther